قصه ها پر از سکوتن، پره دردن پره رنجن قصه ها میگن تو دنیا،آدما دنباله گنجن گنجی که،ارثه زمینه،واسه امروزو همیشه گنجی که قصه ی تلخش ، تا ابد کهنه نمیشه قصه ی دورویه سکه، قصه ی شیشه و سنگه مایه ی حیاته دنیا، یه بهونه واسه جنگه میونه شعله و دوده ، آدمی که بیگناهه تو خودش داره میسوزه، طلایی که رو سیاهه تو نگاهه تیرو ترکش، دلش و گذاشت و خون داد تا به نامردای عالم، معنیه مرد و نشون داد رگه پاره ی زمینو، گره زد با چنگ و دندون دل به دریا زدو گم شد تو وسطه آتیشو خون، قصه ی دورویه سکه، قصه ی شیشه و سنگه مایه ی حیاته دنیا، یه بهونه واسه جنگه حالا خیلی وقته دریا، ساکته اما امونه رو لبش خنده ی موجه ،دلش اما پره خونه اونی که تو جنگ دشمن، رنگه شادی رو ندیده منتظر نباش عزیزم